Help mee om het Kinipan-bos te redden!

Aan: De heer President Joko Widodo, Mevrouw Minister voor Milieu en Bosbeheer Siti Nurbaya Bakar, Commissie voor de rechten van de mens Komnas HAM, Gouverneur van Centraal-Kalimantan, CEO van RSPO en ISPO, CEO van SML en SSMS, CEO van Wilmar, GAR, Apical

“Red het bos van Kinipan! Stop de ontbossing door PT Sawit Mandiri Lestari.”

Lees de begeleidende brief

Riskante zaak: Palmolie

Kinipan is een klein dorpje in Borneo waar bijna 1.000 mensen leven. Sinds april hebben de bewoners de traditionele bevoegdheid gevraagd van hun bos (hutan adat). Daar hebben zij voor in kaart gebracht wie er op welke manier van het bos leeft. De mensen leven van rijst, caoutchouc, rotan en de vruchten van het bos.

In Kinipan heeft het palmoliebedrijf PT SML een landconcessie voor 26.995,46 hectare en een kapvergunning voor 19.240 hectare. Driekwart van het gebied bestaat uit bos en is de habitat van orang-oetans, nevelpanters en vele andere bedreigde wilde dieren en zeldzame oerwoudbomen. Bovendien grenst het gebied aan het beschermde gebied Belantikan en het wildreservaat Lamandau. Een plantage zou een bedreiging vormen voor de kwetsbaarste soorten en zou de beschermde gebieden van elkaar scheiden.

Het bos staat deels op veengrond en zou daarom eigenlijk beschermd moeten worden. Een deel van het bos is verklaard als productiegebied, wat betekent dat wel enkele tropische bomen mogen worden gekapt maar dat een kaalslag principieel niet is toegestaan.

Sinds 2012 probeert SML de toestemming te verkrijgen van de bevolking voor de plantage. Maar de bewoners van Kinipan hebben dit steeds – ook schriftelijk – geweigerd. Zij vrezen om hun bos en hun bestaan maar ze zijn ook bang voor aardverschuivingen en overstromingen.

SML heeft verbindingen met Sawit Sumbermas Sarana, een middelgrote onderneming die tijdens het Suharto-tijdperk erg actief was in de houthandel. Deze onderneming is één van de belangrijkste veroorzakers van de vernietiging van het regenwoud en wordt er vooral van beschuldigd om grote oppervlakten van het nationaal park Tanjung Puting te hebben verwoest.

In 2014 heeft de NGO Environmental Investigation Agency klacht ingediend tegen SSMS bij de Roundtable on Sustainable Palm Oil (RSPO). Volgens deze klacht heeft SML/SSMS in strijd gehandeld met volgende principes van RSPO:

1. Er vonden geen consultaties plaats.

2. De beschermende stappen voor het bos met een hoge biodiversiteit waren onvoldoende.

3. Er werd geen rekening gehouden met de vrije, voorafgaande en geïnformeerde toestemming.

4. De milieueffectbeoordeling voldeed niet aan de wetsbepalingen.

5. SML had niet alle benodigde vergunningen.

Er werd gevolg gegeven aan de klacht en vervolgens verloor SSMS tijdelijk 80% van zijn kopers van palmolie.

Een risicoanalyse uit 2015 classificeert SSMS als zeer riskant en waarschuwt direct voor investeringen in hun palmoliebedrijven.

Voorafgaand aan het schandaal werd de SSMS-palmolie aangekocht door de Wilmar-groep, 's werelds grootste palmoliehandelaar, de belangrijkste Indonesische palmoliehandelaar, de Apical-groep van het concern Raja Garuda Mas, waartoe ook het beruchte cellulose-concern APRIL behoort, en Golden Agri Resources van de Sinar Mas-groep, die op zijn beurt het cellulose-concern APP omvat.

Zowel SML als ook SSMS bedienen sindsdien de palmolie leakage-markt. Op die manier wordt voldaan naar de navraag van grote concerns (zoals Unilever) naar "vuile" palmolie uit verwoeste regenwouden en uit illegale praktijken die niet kan worden voorzien door "duurzame" palmolie.

Het plantagebedrijf dat belast is met risico's wisselde in 2016 wel van eigenaar maar niet van persoon die achter de zaak staat. Des te agressiever heeft SSMS sindsdien zijn expansiebeleid voortgezet. In de afgelopen jaren kon SSMS zijn eigendom van grond van 60.000 naar meer dan 100.000 hectare uitbreiden. Er is gepland om nog 50.000 hectare meer te gaan rooien.

Weerstand tegen palmolie

Om de plantage te voorkomen heeft het dorpje de traditionele bevoegdheid gevraagd van hun bos als traditioneel bos (hutan adat). In april 2018 leverden zij alle documenten in, inclusief de benodigde participatieve kartering.

Maar al in februari 2018 begon SML met het kappen van de bomen. "Zij velden oerwoudreuzen, ijzerhout, meranti en wilde caoutchouc." De bewoners van Kinipan durfden geen weerstand te bieden tegen de verwoesting omdat de actie onder militaire bescherming stond. In plaats daarvan richtten zij zich 3 keer schriftelijk aan het bedrijf. Ze eisten een stop van de kaalslag, ze vroegen om gesprekken en ze veroordeelden de daders tot schadeloosstelling volgens hun traditionele wetgeving. Er kwam nooit antwoord. In plaats daarvan moesten ze ervaren dat delen van het bos de status van "bos" hebben verloren. Dit betekent op papier dat überhaupt geen bos wordt vernietigd voor deze oliepalmplantage!

De Kinipan wendden zich tot de provinciale regering waarvan in het begin geen reactie kwam. In juni reisden 9 bewoners van het dorp naar Jakarta om het kabinet van de president, het ministerie van Bosbouw, de veenautoriteit en de Commissie voor de rechten van de mens op te zoeken. De overheden zijn meer geïnteresseerd in de legale aspecten van de kaalslagactie maar hebben beloofd om het geschil te beslechten. Nu kan internationale druk helpen!

Sinds oktober 2018 zijn vreedzame protestacties gaande. De bewoners van Kinipan eisen dat SML meteen stopt met het aanplanten van oliepalmzaailingen en uit het bos verdwijnt. Er moet snel iets gebeuren want de helft van het bos is er al niet meer!

http://www.mongabay.co.id/2018/06/18/begini-nasib-hutan-adat-laman-kinipan-kala-investasi-sawit-datang/

Aan: De heer President Joko Widodo, Mevrouw Minister voor Milieu en Bosbeheer Siti Nurbaya Bakar, Commissie voor de rechten van de mens Komnas HAM, Gouverneur van Centraal-Kalimantan, CEO van RSPO en ISPO, CEO van SML en SSMS, CEO van Wilmar, GAR, Apical

Geachte dames en heren,

In Kinipan, district Lamandau, provincie Centraal-Kalimantan, is het bedrijf PT Sawit Mandiri Lestari (SML) al maandenlang bezig om het bos te rooien. Een catastrofe voor de biodiversiteit, het globale klimaat en de inheemse bevolking. Ik doe een beroep op u om de ontbossing onmiddellijk te stoppen of, in voorkomend geval, om tegen SML in werking te treden.

De Indonesische regering heeft tal van maatregelen genomen om het bestaande regenwoud te beschermen, waaronder een moratorium op nieuwe oliepalmplantages en een verbod op het planten van oliepalmen op veengronden en verbrande gebieden.

Vandaar is het erg verbazingwekkend dat SML toch kan doorgaan met de vernietiging van het bos, met alle gevolgen van dien. Ruim 10.000 hectare zijn al boomloos. Verdere ontbossing moet onmiddellijk worden voorkomen.

De manier waarop het bedrijf dit doet staat in schril contrast met de principes van duurzaamheid, van de niet-ontbossing en van het Free Prior Informed Consent (FPIC), waaraan leden van de Round Table on Sustainable Palm Oil (RSPO) en Indonesian Sustainable Palm Oil (ISPO) en RSPO-certificaathouders zich moeten houden.

Met deze principes heeft SML gebroken. Een probleem is dat het concern niet langer op de radar staat van de RSPO en de ISPO. Een dergelijke brute grootschalige ontbossing mag niet worden toegestaan. Juist daarom moet het verzet worden versterkt tegen de ontbossing door PT SML.

De inwoners van Kinipan hebben herhaaldelijk verklaard dat ze tegen de ontbossing en de aanleg van een oliepalmplantage zijn. Dit gebeurde schriftelijk en door middel van vreedzame protesten. Maar SML schrikt niet eens terug voor geweld en intimidatie.

Wij vragen u, Meneer de President en Mevrouw Minister voor Milieu en Bosbeheer, om PT SML meteen de toelating te onttrekken en sancties op te leggen voor de ontbossing in de omgeving van Kinipan!

Bijna driekwart van het Kinipan-bos is nog onbeschadigd. Het woud bevindt zich gedeeltelijk op diepe veengrond, het dient als leefgebied van orang-oetans en het moet beschermd worden overeenkomstig nationaal en internationaal recht.

Hoogachtend